2 Ekim 2008 Perşembe

Kanatların Sesi

Kafam mı güzel,

dünya mı

bilmiyorum.

Hala umutluyum

 

Ruhum alev almış,

yayından fırlayan ok,

içimizde sevdaya yer çok.

Arkadaş! Bizim nefrete sevdamız yok!

 

Tramvay raylarından kayıp gidiyor

Kara kuzgun,

hani

Uyuşturucu bağımlısı kızıl

Nasıl terk etmişti seni

Ucuz,

umarsız,öyle.

 

 

Uyanıyor,Gülümsüyorum.

Ve duyuyorum,

ve duyuyorsun,

ve duyuyoruz…


Tepemizde süzülen,

Bir çocuk gülümsemesi kadar parlak,

Beyaz kanatların sesini...


NOT:Uzun bir süreden sonra ilk şiir denemem...Bu kadar oldu.

3 yorum:

Fermium dedi ki...

olmak ya da olmamak


olmuş olmuş

Jude dedi ki...

ferimiyumun bu Übersanatsal ve şairane yorumundan sonra ne yazacağımı şaşırdım :D

ben şiirden anlamam. hiç anlamam. şiir insanı değilim. hiç değilim.

Fermium dedi ki...

çok sheakspeare dimi ama

e olmuş ki bence?