peki neden?

kani cekilmis dudakli resimler vardi
hatta bi gun kadikoyde rastlasmis hal hatir sorduktan sonra eh sonra gorusuruz demistik
olmiycakmis

meze

humus mesela ne enteresan adi var hem nohutlu mohutlu bi sey hem de topragin en ust tabakasindaki kurtlar icin cillop toprak. Son iki gundur hipster/gormemis/parasacar karisimi bisey oldum aldigim seylerin haddi hesabi yok.. var. tam olarak $68.39 harcadim.

alerji hapi bagimlisi oldum. hapimi almazsam deli oluyorum, bogazim hulk a donusuyo, hapsiriyorum falan.

isler?.. iyi iyi.

ilk maasimi aldim ben. dolar alicagim kimin aklina gelirdi..

alttaki resimi jude yolladi kendisiyle ovunmeyi pek yapamaz ama guzel fotoraf ceker.

testler testler..

Sagolun be. Pathetic sense of humor mus.
O kadar kotu muyum hakkaten.
Sarkastik lige gelemedigimden yapiyolar hep.

My Generation

Definition of BRAT

a : child; specifically : an ill-mannered annoying child b : an ill-mannered immature person

Bunu Marriam Webster ile buldum.Cagimizin sorunu bu

Ve cirkin bisey ama egitim dahi bu yonde veriliyo, yetinmek bilmeyen ufak prensesler yaratiliyo. Olayin genel olarak kiz versiyonunu bildigim icin erkek versiyonda pek detaya giremiyorum ama bahsettigim olaydan muzdarip ufaklikta istedigi oyuncak alinana kadar kendini yerlere atip ter ter tepinen izdirap kaynaklarini gordum.

Bebek, cocuk ve yasitlarimdan pek hazzetme sebebim buyuk oranda bundan kaynaklaniyo. Ufakken yapilan simarikliklara "ay ne sevimli" cumlesini duyan deforme olmus bireyin tatmin edilemeyen egosu ve karsilanamiyocak kadar kocaman istekleri en nefret ettigim bisey. Isin kotusu gercek anlamda herkesin hatasi var. "Eskiden oyuncak mi vardi, kibrit kutusundan araba yapardik" nesli, ogut dinlemiyecek genclik ve buyuk sirketlerin albenili reklamlilari hic bi zaman iyi bi uclu olmaz zaten. Hic bi okulda hic bi derste sahip olunanla yetinmek yok.

Bazen cok merak ediyorum Starbucks tan alinan sasaali isimli karamell kahve findikli ciktigi icin elemani kovduran civciv sarisi sacli baba parasi yiyen kizi Nijerya'ya biraksalar ve almasalar. 18 yasinda oraya birakilsa ve 25 yasinda alinsa mesela. Nasil degisir. Geri donunce eski haline doner mi. Bu senaryonun nijerya olmayan versiyonu Goldie Hawn la Overboard diye bi filmde cekildi ama Goldie Hawn komik amac romantiklik, konsept farkli. Agzina bi tane carpmak istediginiz yapay uv isinlariyla kahverengilesmis insanlar surusu nerden geliyo, bunlarin boyle bi kaynagi salteri yokmu da indirince pilleri bitsin. Olmuyo mu..

Beni bilen bilir biraz anarsi vardir bunyemde ama aktivist yada cesur olmadigimdan meh banane oyle yapmak istemiyorum ben der basimi derde sokmayacak oranda itiraz ederim. Konuyla hicbi baglantisi yok gibi gozukuyo dimi. Hani hafif anarsik dolayisiyla ogretmenlerin laflarina goz deviricek olan sahis. Hayir efendim yanildiniz.. Gercek ogretmenlere cok derin saygi duyarim. Neden? Empati.. Katil olurum durmam mumkun olmaz.

Fizik dersindeyiz. Bi soru enaz 5 kere anlatiliyo cunku o esnada dinlemeyen biri mutlaka var sanirsiniz bos ders, ben ve etrafimdaki 3 kisi haricinde tahtaya bakan yok ama 5 dakika sonra yavas yavas sorulan yerlere geri donuluyo. Ogretmenin bunu kim yapmak isteri ustune atliyip tahtaya kalkiyorum. Kalkarken bilerek masamin ustuneki kitaplara carpiyorum ki bi degisiklik oldugunu anlayan birileri ciksin. 25 kisilik sinifta hakimetini surduren 10 konusmanin bireylerine bakiyorum. Susuyolar. Problemi anlatiyorum, bi yandan insanlarin yuzlerini suzuyorum. Anlamamaya programlanmis robot, olu balik ve akli baska yerde kendi baska yerde olgularinin tam karisimi olan insanlar ayni adimi israrla soruyolar, neresini anlamadiniz ki cok da basitti dedikten sonra soyledigimi farkeden bikac kisiden takdirli bakislar aliyorum.

Ama sorun sadece bu bahsettigimiz "Sac mi yivranc, ojesiz tirnak mi aman tanrim, ne fondoten mi kalmamis dunyanin sonu" insanlari sadece problem degil. Butun jenerasyon. En fenasi da "Cok mesgulum" insani. Gercekten de en mesgul olan inanin her yere yetisip butun islerini bi sekilde bitirip normal gunluk aktivitelere bolbol vakit yaratabiliyo. Ama "cok mesgul" cocuklari tek bi dersten tek bi odevleri bile olsa, calismasalar bile cok mesguller, oksijen tuketmekle cok mesguller, butun gun icinde tek faaliyetleri bagirsaklarindaki bakterilerin yasamasini saglamak olan bu bireylerin tembelligi beni cileden cikarip yesillestirmeye yetiyo. "Nereye cok mesgulsun yanindaki kiz bando takimi baskani, 5 tane en ust duzey dersi var, hastanede gonullu calisiyo, arkandaki oglan 2 iste calisip annanesiyle ayni evde oturup okulunu yurutmeye calisiyo, koridorda yanindan gectigin kiz arkadasinin evinde kaliyo, annesi ona hicbisey vermiyo, ek is yapip ustune kendi saglik giderlerini ve arabasini oduyo. Ve hicbi ise yaramayan sen onlar icin yoruluyosun ne kadar dusuncelisin" demek istiyorum, agzimi aciyorum ve kapiyorum "3 ap dersim var, yeni tasindim, yeni ise girdim, leadership teyim gunde bilmemkac tane projeyle ugrasiyorum, ve sen 2 satir ders yazmamak icin mizmizlaniyosun, kes sunu da isine bak" diyesim geliyo, agzimi kapiyorum kimbilir benimle ne dalga geciyolardir..

Bu olay bitmez, bitemez. Cocuklara oyuncak olarak verilen seylerin adi "simarik, aptalca davranan cocuk" un bi yeniden yaratilmasiysa, bununla oynayacak cocuktan ne kadar verim bekleyebilirsin.. Televizyondaki reklamlarin seyircisini asagiladigi bi devirde hatanin ne kadari verimsiz simarik insandadir. Yoruldum be..

1 gun icinde 2 tane him:

Ayakkabi almam lazim tamam mi o toms olayindan sonra bile hic ayakkabi almadim ben ve alicagim ayakkabinin "profesyonel" olmasi lazim (DUNDUNDUUUUN)

"profesyonel demek spor ayakkabi veya bot degil demek. Benim 5 cift ayakkabim var. Ayakkabi almayi hic sevmem. 2 tanesi bot, biri trekking botu digeri de yirtik cakma ayi pencesi, 1 spor ayakkabim, alti cikmis bi 1800ler ayakkabisi gibi ayakkabi ve siyah acitan resmi bisey var. siyah acitan resmi arkadasi resmi herseye giydigimden kendisi +5 damage almis herseferinde ama ben farketmemisim. Simdi alternatif olarak ayagimi koyucagim bisey olmamasi yuzunden yeni ayakkabi almam gerek. ama 40 yilin basi beyendigim ayakkabinin turkiyede 4 subesi varken burda hic subesi yok.

Ingilizler... Neyse enazindan part-time. Ve hayir giymiycegim bi ayakkabi almiycam. ayrica eski ayakkabilarimi bagislamam lazim bi ara yoksa klan haline gelip evi ele gecirebilirler. Ustelik yeni kiyafetler almam bile gerekiyo. Alisverisleri benim yerime baskasi yapsa, ben matematik cozsem sanat tarihi okusam diyince de insanlar bana deli gozuyle bakiyo. olmiyan seyi gosteriyolar bide...

(don'tcopy icin dorothyperkins den bahsedebiliyorum ustunde ayakta durabilecegim birazcik topuklu dolayisiyla istenilen "profesyonel" goruntuden bahsediyorum)

ben olamam ki (evet bugun angie ile konustum)

Cok 80ler dinliyorum, hamlet okuyorum, bide isim var, ben ben degilim de baskasi sanki. gidip biraz fizik cozup kendime geliyim diyip sorulari da beyenmedim. matematik yapmak da istemiyorum. hayirlisi..

subaneke allam dinimiz insalla amin

Aksam 9.30 muzik dinleyerek muzik odevi dinlenirken gelen bi farkindalik. Dunyanin neresinde olursak olalim, bazi insanlar dibinizden gitmiyo. Hani su "ben onu da yaparim sunu da yapiyorum" diyen tipler filan var. Konu esas seylere gelince giki cikmayan arkadaslar hani.

Bundan bilmemne kadar zaman once olsa "aciksozluluk" geregi gidip bunu suratlarina filan soylerdim. Artik pek bi kaale almiyorum. Enteresan degil mi bence enteresan. Dusuncelerini toplarlamak icin 60 dakika dusunen tiplere bile o kadar sinirlenmiyorum. Yani pek sinirlenmiyorum, yada eskisi kadar sinirlenmiyorum.

Isin ucu soyle, gecen sene de yaptim bu sene de yapicam bunu, civarlarda bi okul var engelli ogrencilerin gittikleri bu insanlara mezuniyet balosu duzenliyoruz. Iyi hos ama nasi davranicagini bilemeyen bi avuc liseliyle "normal degilsin" dusuncesi beyinlerine kazinmis 60 tane insani bi araya getirmek biraz alisilmisin disinda. Kaldi ki bu "normal degilsin" mesajinin mimarlari malesef ki siniflarda ogretmen dedikleri tipler. Isin daha da kotusu bu ogretmenlerin de durumu kotu. (Dikkat kici kirik teori yaklasimi) Teorim su ki bu insanlar normal insanlarla birlikteyken nasil davranmalari gerektigini unutuyolar zira edindikleri arkadaslar o okulun ogretmenleri. Cogu ailelerinde engelli bi bebek dogduktan sonra bu meslege gecis yapmiyolar. 60 yasindaki kadinin soylediklerime goz devirme ve "pphahahay" diye gulme orani 13 yasinda makyaja cok merakli kizin annesine cemkirmesinden cok daha beterdi. Ne diyicegimi bilemedim.

Ha bide yarin is gorusmem var.. Buyuyup kocaman oldum bide is gorusmelerine gidiyorum hohohoy.

Ha bide okul dedi ki bana gel senin adini mezun olurken erken okuyalim cunku pek acayip dersler almissin ve o derslerde iyisin. 4 ustunden daha yuksek aldigim icin boynuma beyaz fiyonk koyucaklar, kurdela fiyonk seyleri kluplerden falan veriliyo bide bakalim 4 ay sonra benim fotorafimda nasi kurdela islerini seyedicekler. Kesin gozum kapali cikarim bide simdi ben..

mona lisa yi sevemedim gitti

Bol ohohohoho lu HAPSIEEEA li gunlerim bitti. Gunler bol degildi de ohoho sumuk ve hapsirik miktari fazlaydi, ehem.. Yeni odami goremiyosunuz cunku odevim var ve aksama cukulata yapmam lazim ama bi kose fotoraflar kosesi, bi kose yerler kosesi paris, boston filan var, yani muzikle alakali sonra bana mektuplananlar ve diger duvarda da angie nin her majesty yi resimlerle anlatmasi 1923 ten kalma dergi kapagi ve roald dahl in el yazisi var. Hersey cok guzel, ama biz fotoraflara yogunlasicaz.

Sanki hayatimda tek bi gun varmis gibi, yok iki.. Yanlis anlasilmasin sikayetci degilim, hic degilim gulup egleniyoruz. Neden bahsedildigim biraz daha anlasilsin angie nin cektigi firat irmagi buhulu bi lisa ekdahl in yaninda son gunumden 6 tane fotoraf ve bi tane 96 dan kalma ben var. 2 gun yasamisim yani.

Bana daha fotoraf bilmemne yollasaniza yahu.. duvarlarim ac susuz yanlizlar.

Bilincalti denen olay da cok buyuleyici bisey...

story of stuff, story of me

O kadar mutluyum ki... Bi o kadar da sansliyim. Aslinda hepimiz sansliyiz. En basitinden radyoaktif bi dunyada yasamadigimiz ve radyasyonlu seftaliler yemek zorunda olmadigimiz icin.

ayrica miray burayi okudugunu biliyorum ve literal world de ne kadar uzaksak beyinsel olarak civarimda olman cok hosuma gidiyo. aslini istersen bi nevi rahatlatici bile diyebilirim. adini afise ettim biraz ama sevincten yerimde duramiyorum..

8. sinifta oldugum gibi hissetmeyi cok ozlemisim bide kapta okula yemek goturmeceler. bi de bi zamanlar idealist misim ben. hafif anarsik oldugumu biliyodum da idealist'ligim de vardi.. ama o baska zamanin hikayesi.. bu haftasonu tasinmamin son kademesini kapip olayi tamamliyorum. internet yeni eve baglandigi zaman yazicam biseyler.. buyuk ihtimalle diger yazidaki ne kadar genciz yazdigim entrynin bi kismini olusturucak.

fermi