Balık Ekmek ve Jazz

Sahnede 3 saksafon,muhteşem bas ve piyano,Harika bir vokal..."Enstürmental Orgazm" dedikleri bu işte!
Mahavishnu

Merhabalar ! bunu okiycak ve anlatıcak olan herkese...

4 gündür çok güzide insanlarla İstanbul belediyesinin tarihinde yaptığı en hayırlı kültür etkinliklerinde sürtüyoruz.

13 ağustos çarşamba: Büyük adada İlhan Erşahin'in mükemmel konseriyle başladı konser turlarımız(ısrarları için angie ye içten teşekkürler :)). Bir Saksafon virtüözünün gerçekten hariha şarkılarını dinledik, hasta olan basisteleri yerine geçen "Engin" i bi dolu alkışladık(Mahavishnu saksafon krizlerine girdi o aralarda... üzülme bi gün seninde olur...), wish you love and peace dedi, biz tamamen üzerimize aldık çok saol dedik. Konser sonu geldi, kaptık tişörtlerimizi İlhan abiye koştuk, Angie'nin kalemi kahraman oldu... en sonunda günü adanın yakamozlu enfes atmosferine Fermium'un yorumuyla wish you were here'ı katarak noktaladık. Unutulamayacak, harika bi geceydi.

Ertesi günü diye girmiyorum, ertesi günü konsere gitmedik, o kısmı atlayarak(doğum günün kutlu olsun mahavishnu, iyiki doğdun...)(iyiki doğdun, evet.):

15 ağustos cuma: 2 gün sonra bebekteydik, daha doğrusu bebekte olmamız gerekiyodu ama sahne kuruçeşmeye taşınmış, bizde hıh dedik gittik kuruçeşmeye. orasıda misti ama, galatasaray adasının tam karşısına kurmuşlar. Yerimizi sahneyi 90' ile kesicek şekilde tam karşıdan, 5 m. kadar ötesinden aldık. takip eden saatlerde insanlar bizim arkamıza oturmaya devam ettiler, tam bi sınırdık sevindirik olduk. Konser bitti, ehehe ahaha diye kalktık ayağa.

Asuman teyzemiz dediki bize araba Bebekte kaldı taksi tutalım. Bizde dedik yok ne gerek var bakın ay ışığı bakın yakamoz dedik, sahilden yola koyulduk. Fakat biz bi kere sevindirik olmuşuz dururmuyuz? Utanmaz arlanmaz bi vaziyette 4 kişi elele kolkola bütün sahili yürürken yakamoz eşiliğinde beatlesten seçmeler yaptık, söyledik. aralarda ah ne güzel şarkı söylüyoalar bakışları yedik, yaşlı bir kadının bize all my loving diye bağırışıyla irkildik vs... çok güzeldi çok.. çok sevdik biz onu.

16 ağustos cumartesi: 3. gün(ertesi gün oluyo) herkes için çok muallaktaydı. aman gelicem gelmiycem sonradan gelicem arada bi ara konup gidicem vs... ama bir dolu spekülasyon, bir dolu programlamadan sonra biz yine tam kadro(kısa bi süre küçük bi parça fazlalık) ile ordaydık. Eski yerimizi aldık ama aşağı yukarı 2 kat daha fazla insan vardı. Final konseri dolayısıyla bir sürü müzisyenle birlikte her türlü jazz enstrümanı da ordaydı, hepsini bir arada gördük. Ama pek de bi güzelde o son günün konseri ya... her ne kadar isteklerimizi çalmamış olsalarda biz sevdik onları. (Autumn Leaves "triple saksafon"a yedirilirken yaşadığımız müziksel orgazmın haddi hesabı yoktu, gerçekten olağan üstüydü.)

Bu geçirdiğimiz 4 fevkalade günde bizleri her akşam kapılarımıza kadar bırakmış olan Asuman Teyzeye en içten teşekkürlerimizi iletiyorum burdan, o olmasa, ı-ıh, orda olamazdık...

Onun dışında:
-konserler boyunca sırtımı yaslayabilecek bir diz, bir omuz sağladıkları için Angie ve Fermium'a,
-bitmek bilmeyen ısrarlarıyla bütün konserlere ayrı ayrı gelmemi sağlayan Angie ye,
-yaptığı esprilerle neşe dozunu hiç düşürmeyen(show TV. aksiyon filmi reklamı gibi oldu?) Mahavishnu ya da sessiz teşekkürlerimi(bi kitabın önsözünde okuyup özenmiştim bu lafa, mazur görün.) iletiyorum...