Location Reached...Autosaving...

"Pardon! Pardon!"Kocaman, kırmızı, "maceracı" sırt çantam ve omzuma astığım notebook çantası ile zar zor,çarparak iniyorum deniz otobüsünün sıkışık merdivenlerinden.Kulaklığımı çıkarıyorum.İggy nin "Ben bir yolcuyum" diyen sesi uzaklaşıyor kulağımdan.-Evet yaptım bu üç kuruşluk göndermeyi...-

Üzerimdeki t-shirt ve kot ile dahi terletebilecek sıkışık bir ortam bu vapur garajı şeysi.Bir de soğuk olur diye aldığım gömleği taşımamak için üzerime giymiştim zaten...Off...

Etrafımdaki insanlara bakıyorum.Çoğu yorgun,suratsız.Bıyıklar falan şahane zaten...Bi' kız var,dikatimi çekiyor.Güzelce;ama yorgun ve mutsuz gözüküyor o da diğerleri gibi.Gene de dağınık saçlarımı toparlamaya çalışıyorum istemsizce.

"Kapılar açılıyor"anlamına gelen iğrenç sirenler duyuluyor.İki dakikalık "beyin öpme" ayininden sonra,açılıyor da sahiden.Ekranın köşesinde "Location Reached" yazdığını görür gibi oluyorum.

İstanbuldayım.

O değil de bi' bok değişmemiş la...

Aynı her yer.Biraz daha serin olmuş gibi geldi bana ama.İşte yokken Leonard Cohen'i kaçırdık harbiden.Kolombus da tuz bastı yarama.Onun dışında pek bi' numara olmamış İstanbul'da.Jazz festivaline de gıdım gıdım gitsek de yetti gibin.Üşengeç olunca insan...

Notlar var azıcık da:
-Orada sürekli sizi yedirmeye çalışan bi' anneanne varken anneye ben yemicem dediğinizde peki cevabını almak
-Arkadaşlarınızın sizi özlemesi
-Eve girip Bella'nın kutusunu açıp özlemle bakmak,gecenin o saatinde çalamamak
-Kendi evinizde kaka yapmak falan güzel şeyler be...Tatil olaylarına gelemiyorum ben pek. :)

Finale gerek duymuyorum,daha çook konuşacak şey var bu blog insanlarıyla.İstanbuldayız hem zaten artık.Klişemi de yapayım: Boktan şehir İstanbul ama bağlanıyosun işte hocu ehe ehe...