F1

"Bir gün bir çocuğum olursa eğer, ona asla yaşından olgun davranmayı öğretmeyeceğim."

cumlesi vardi Cicek Durbununun 10 Ocak yazisinda. Once ne kadar guzel blog devam ettirilir konusunda kendime ornek aldigim bu nadide insanin ne kadar basarili bi sekilde aklindakileri cumleye donusturmesini dusundum. sonradan da kocaman cumlesini..

Tanidigim cogu insanin yapamadigi sey.. Kafamizda o kadar fazla sey vardi ki.. Politikanin durumu, guzel muzik, Ogrenilmeyi bekleyen tonlarca bilgi, hobi elde etmek, bol bol dusunecek bos zaman, bunlari tartisabilecegim cok zeki arkadaslar, karadelikler, nukleer reaksiyonlar, din, cok zeki yazarlar.. Turkiye'de belli bi yasin ustunde IQ'su olup eve giderken yolu uzun olan insanlarin cogu yasindan olgun oluyo, bi sebeple yasitlarindan farkli hobi edinenler olgun oluyo, umrumda olmayan bi sebep yuzunden insanlardan uzak kalmasi gerektiyse olgun oluyo. Ve dert degil cunku seni anlayabilecek birileri mutlaka bulunuyo, cunku yanliz olmuyosun, sunku IQ'su 100'un ustunde yolu uzun olan cok insan var.

Dusundugumu gordugum zaman muzik dinlemeye basladim, ama fayda etmedi, sozler cok guzeldi, dunya cok anlamsizdi, dusunmemiz gerekiyodu. Ve en onemlisi bi grup insanla olgunlasiyoduk. Bazilari bunun dogal olmadigini farkedip durdular ve yasitlarinin yapmasi gereken seylere geri donduler. Bazilari farketmedi ve kisa sure sonra oldugu ve olmasi gereken yas arasindaki fark artti.

Amerika'da ergenlik yemeklere katilan katki maddeleriyle gencleri daha erken etkiliyo, bi nevi sutu artmasi icin ineklere verilen hormonlarla buyuyolar. Turkiyede ise ailenin belli durumlara karsi tepkileriyle onlarin goruslerini anlama, hergun dunyanin en sacma sebebiyle olme riski, uzun yollar, yagmurlu gunler, yanliz gunler insanlari buyutuyo. Malesef ergenlige erken girmek olgunlukta bi degisiklik yapmiyo..

6. sinifta gercek anlamda dusunmeye basladim ben, beni olgunlastiran anlamda. Uzun yol vardi, guzel muzik vardi.. Iyi mi ettim bilmiyorum. Din ogretmeniyle ilk tartismami yapip madde ve maddesizligin carpismasi sonunda evren varoldu filan dedim, bilgi vardi tecrube yoktu bi nebze. Patlican rengindeki din ogretmeni en sonunda ferahlayan bi gulumsemeyle peki onlar nasi carpisti dedi.. Sustum. 8. sinifin ortalarina kadar butun dusuncelerimi kendime sakladim. 2 sene kendi kendine dusunmek ve sadece disariyi izlemek icin biraz uzun bi zaman.

9. ve 10. sinifta bu konuda birlikte olgunlastigim insanlar oldu. Belki onlara kotuluk ettim, surunun geri kalanindan farkli olmak o kadar guzel bisey degil. Ama artik yanliz olmadigimin sevinci filan.. Derkeen 11 yine bolbol dusunecek zaman sarkilarin yardim edememesi bi suru kici kirik tespit, hipotez, vesaire.. Yolu uzun olanlarin kendi arabalarini kullanmasi sonucunda olmalari gereken yasta kalmalari da cabasi. 12. sinif ayni sey.. Kendimmi dusunmekten alamiyorum artik. Dusunebildigim herseyi dusunuyorum. Paralel evrenden tut, kitaplarin detaylarina, o olmasa bilmemne yapmasam nolurdu dan, sacma seylere, gelecek hakkinda, gecmis hakkinda. Hormon dengesi bi avuc gencle ayni odada olup farkli evreni dusunen bi insanim. Belki tek insan degilim ama digerlerini bulamiyorum.

Neyse iste kendi halinde bi insanim..

15 Ocak Cumartesi "Ama insan uyumaz bazen, düşünür."