4 Şubat 2011 Cuma

story of stuff, story of me

O kadar mutluyum ki... Bi o kadar da sansliyim. Aslinda hepimiz sansliyiz. En basitinden radyoaktif bi dunyada yasamadigimiz ve radyasyonlu seftaliler yemek zorunda olmadigimiz icin.

ayrica miray burayi okudugunu biliyorum ve literal world de ne kadar uzaksak beyinsel olarak civarimda olman cok hosuma gidiyo. aslini istersen bi nevi rahatlatici bile diyebilirim. adini afise ettim biraz ama sevincten yerimde duramiyorum..

8. sinifta oldugum gibi hissetmeyi cok ozlemisim bide kapta okula yemek goturmeceler. bi de bi zamanlar idealist misim ben. hafif anarsik oldugumu biliyodum da idealist'ligim de vardi.. ama o baska zamanin hikayesi.. bu haftasonu tasinmamin son kademesini kapip olayi tamamliyorum. internet yeni eve baglandigi zaman yazicam biseyler.. buyuk ihtimalle diger yazidaki ne kadar genciz yazdigim entrynin bi kismini olusturucak.

fermi

Hiç yorum yok: