ohoo.

(bi kere can sıkıntısı dediğin şey bahane bile diil yani ben de anlamadım gitti.)

ay em bek! temalı 945786853üncü yazımıza hoş geldiniz!! (sayıyı gerçekten okumaya uğraşanlar için söylüyorum, ben okumadım sırf sonunda üç var diye -üncü dedim. bir olsa -inci derdim mesela)

son bir haftadır hollanda'nın miniminnacık şehri lahey'deydim, yeni döndüm ama iyi döndüm.

mesela bi sürü kitap okuyorum gene. ödev desen yok gibi. karikatürlerle ilgili bi yazı yazmam lazım o kadar.

amsterdam'daydık bi de bir günlüğüne biz. gezdik mezdik.

sırf yürüdük hani.

eğer bir şehirde sadece bir günün varsa müze gezmek anlamsız. bak gerçekten.

öğle yemeği yemek dışında nerdeyse hiçbir yerde oturmadık, yürüdük yürüdük yürüdük sadece.

kanal kenarında eski şeyler satan bir adam vardı mesela.

yüklendim her şeyi geldim.

detaylar süpriz, açıklayamam.

başka bir ara sokakta plak dükkanı vardı, sırf plak ama.

nece konuşuyosunuz dedi adam, türkçe dedik, gülümsedi gitti.

bikaç dakika sonra yaşar özel plağı çalmaya başladı.

böyle ufak şeyleri çok seviyorum o yüzden.

sonra mesela amsterdam'daki evlerin çoğunda perde yok.

sanki ev ahalisinden biriymişsin gibi bakıyosun içeriye.

yemek yiyolar, pembe kazaklı kız televizyon izliyo, abbey road posterli genç bilgisayar başında, gözlüklü adam kütüphanesinden bişey alıyo.

liste uzun.

ve sanırım amsterdam şu dünyada en çok sevdiğim şehir.